| Христа, как в древности пророки (учили) о Нем и как Сам Господь И. Христос научил нас и как предал нам символ отцов». (῾ Επόμενοι τοίνυν τo ῖς ἀγίοις πατράσιν ἔνа x αὶ τὸν αὐτόν ὁμολογεῖν υἳ ον τον x ύριον ἡμῶν ᾿ Ιηϭ οῦν Χριϭ τό ν ϭ υμφώνως, ἄπαντες ἐx διδάσx ομεν τέλειον τόν αὐτόν ἐν θεότητι x αὶ τέλειον τὸν αὐτόν ἐν ἀνθρωπότητι, θεὸν ἀληθῶς x αὶ ἀνθρωπον ἀληθῶς τὸν αὐτόν, ἐx ψυχῆς λογιx ῆς x αὶ σώματος, ὀμούσιον τῷ πατρὶ x ατὰ τὴν θεὸτητα x αὶ ὁμοούϭ ιον τὸν αὐτόν ἡμῖν x ατἀ τὴν ἀνθρωπότητα, x ατὰ πάντα ὂ μοιον ἡμῖν χωρὶς ἁ μαρτίας; πρὸ ἀίωνων μὲν ἐx τού πατρὸς γεννηθέντα x ατὰ τὴν θεότητα, ἐπ᾿ ἐσχάτων όέ τὼ ν ἡμερῶν τὸν αὐτόν δἰ ημᾶ ς x αὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν ἐx Μαρίας τῆς παρθὲνου τῆς Θεοτόx ου x ατὰ τὴν ἀνθρωπότητα, ἑνα x αὶ τὸν αὐτόν Χριϭ τόν, ὑιὸν x ύριον, μονογενῆ, ἐν δύο φύϭ εϭ ιν ἀϭ υγχύτως, ἀτρέπτως, ἀδιαιρέτως, ἀχωρίϭ τως γνωριζόμενον; οὐδαμοῦ τῇ ς τῶν φύσεων διαφορᾶ ς ἀνῃ ρημένης διὰ τή ν ἒ νωϭ ιν, ϭ ωςо μένης δὲ μᾶ λλον τῆς ὶδιότητος εx ατέρας φύσεως x αὶ εὶς ἕ ν πρόσω πον x αὶ μίαν ὑπόστασιν συντρεχούϭ ης, οὐχ εἰς δυο πρόσωπα μερι— ζόμενον ἣ διαιρούμενον, ἀλλ᾿ ἕ να x αὶ τὸν αὐτόν υἱόν x αὶ μονογενῆ, θεόν λόγον, x ύριον ᾿ I ησοῦν Χριϭ τόν). |
